WANT YOU: รักคุณ ตอนที่14 :คืนสภาพ (ฉากNC)

     "อื้อ"
     ริมฝีปากของผมยังคงบดเบียดป้อนจูบรักอันเร่าร้อนให้คนในวงแขนไม่หยุด หลังจากพูดประโยคเอาแต่ใจที่เคยเก็บเอาไว้ในใจออกไปให้คนตัวเล็กกว่าได้ฟัง
     ไม่รู้เหมือนกันว่าเมียจ๋าจะเข้าใจหรือเปล่า แต่ผมก็อยากจะพูดให้ย้ำให้ฟังซ้ำๆอีกสักล้านรอบ ว่าเมียจ๋าเป็นของผมแค่คนเดียว
     ลำคอขาวเนียนของเมียจ๋าถูกแต่งแต้มไปด้วยรอยรักสีจางที่เกิดจากริมฝีปากของผม กลิ่นกายหอมอ่อนๆจากซอกคอขาวนั่นเหมือนสารเสพติดชั้นดีที่ทำให้ผมหลงใหลจนแทบโงหัวไม่ขึ้น
     "อื้อ อ๊ะ อยะ อย่าทำรอยเยอะ อื้อ"น้ำเสียงสั่นเครือนั่นเอ่ยขึ้นพร้อมกับแรงขยุ้มที่ศรีษะจนเส้นผมของผมยุ่งเหยิงไปหมด
     ปากก็ห้ามแต่การกระทำกลับสวนทางชะมัด แต่ไม่เป็นไร ผมเป็นพวกเชื่อเรื่องการกระทำมากกว่าคำพูดอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น เมียจ๋าจะห้ามอะไรก็อย่าไปแคร์ครับ
     จงหน้าด้านทำต่อไป
     ฝ่ามือของร่างบางบนตักผม จิกเกร็งระบายอารมณ์อยู่กับช่างลาดไหล่ ปลายเล็บครูดประทบกับผิวเนื้อของผมจนเริ่มแสบนิดๆ แต่ใครจะสน ในเมื่อคนตรงหน้าผมตอนนี้น่าสนใจกว่าเยอะ
     "ตัว"ผมกระซิบเสียงพร่าชิดแก้มใส ก่อนจะกดจมูกให้จมหายเข้าไปในความเนียนนุ่มนั่น
     "อื้อ"เสียงครางตอบรับในลำคอของเมียจ๋าทำให้ผมพึงพอใจจนต้องยกยิ้มออกมา
     ตอนนี้สติเมียจ๋ากำลังเตลิด เพราะฉะนั้นผมมีสิทธิ์จะเอาแต่ใจยังไงกับอีกฝ่ายก็ได้ คอยดูเถอะ เดี๋ยวจะลงโทษซะให้เข็ด อะไรที่เคยอยากให้ทำ อะไรที่เก็บกดมานานวันนี้แหละ คือวันของพี่เวย์!
     ผมจับมือบางที่บีบแน่นอยู่ที่ไหล่ผมให้เลื่อนลงมาแตะสัมผัสกับตัวตนของผมที่เริ่มแสดงความยิ่งใหญ่ใต้กางเกงยีนส์สีเข้มเนื้อดี
     เมียจ๋าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อฝ่ามือบางนั่นถูกผมบังคับให้วางอยูที่ส่วนนั้น กดแนบลงไปเน้นๆเพื่อให้รู้ว่าตอนนี้ผมต้องการเขาแค่ไหน
     "ตัวช่วยเค้าหน่อยได้มั้ย ตรงนี้มันต้องการตัวมากเลยนะ"
     "มะ ไม่เอา"เสียงพร่าน่าฟังตอบผมกลับมา พร้อมกับพยายามจะชักมือหนี แต่ผมก็ยึดเอาไว้แน่น แล้วกระซิบเสียงทุ่มข้างหูของคนที่ตอนนี้หน้าแดงซ่านไปหมด
     งื้ออออ อยากจับฟัดแล้วอ่า
     "คนผิดไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธบทลงโทษ ตัวทำผิด ตัวจำได้มั้ย"พูดจบก็กดจมูกสูดดมความหอมของแก้มใสๆอีกที
     "ตะ แต่"
     "ชู่ววว! ไม่ต้องพูดแล้ว แค่ทำ ก็พอ"
     "อื้อ"ริมฝีปากของผมบดจูบเร่งเร้าทันทีที่พูดจบ บีบบังคับให้อีกฝ่ายต้องทำตามที่ผมสั่ง ฝ่ามือที่สั่นน้อยๆนั่นเลยค่อยๆปลดกระดุมกางเกงผมออก แล้วถึงเลื่อนไล้ไปที่ซิปก่อนจะรูดมันลง แล้วปลดปล่อยสิ่งที่คับแน่นเต็มไปด้วยความต้องการในนั้นออกมา
     ในขณะเดียวกันปลายนิ้วของผมก็สอดหายเข้าไปในความอ่อนนุ่มของคนที่นั่งคร่อมอยู่บนตักผม จนเจ้าตัวสะดุ้งน้อยๆ ส่งเสียงครางเครือมาในลำคอ ฝ่ามือที่จิกเกร็งอยู่ที่ไหล่ก็ดูจะยิ่งจิกลงมาแน่นขึ้นเพื่อระบายอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงมากเรื่อยๆในยามนี้
     ปลายนิ้วที่เต็มไปด้วยกระหาย ยังใช้ชักจูงนำทางคนในอ้อมกอดได้ดี จนทั้งตัวสั่นไหว บิดเร่าด้วยความเสียวซ่านที่ถูกปลุกปั่นไม่ได้หยุด
     ร่างกายเราเบียดชิดกันผ่านเสื้อสีขาวตัวบางที่เมียจ๋ายังใส่ติดตัวอยู่ แต่ตอนนี้ผมว่า ผมไม่อยากจะเห็นมันอยู่ในสายตาแล้วล่ะ ผมต้องการเห็นอะไรที่มันเจริญหูเจริญตาใต้เสื้อผ้าตัวบางนี่มากกว่า
     ไม่ทันที่ผมจะได้คิดจบ มือผมก็ทำหน้าที่ของมันอย่างรู้งาน ดึงรั้งปลดเปลื้องมันออกไปจนพ้นทางผมจนได้
     ทันทีที่ร่างกายอีกฝ่ายเปลือยเปล่า ปลายลิ้นร้อนของผมก็ถูกส่งไปทักทายหัวไหล่เนียนแทบจะเดี๋ยวนั้น กดปลายจมูกดมดอมความหอมหวานของร่างคนตรงหน้าไปแทบทุกส่วนที่จะสัมผัสได้
     ผมถอนปลายนิ้วออกมา ก่อนจะขยับยกสะโพกของคนตรงหน้าขึ้น แล้วแทรกตัวตนของผมเข้าไปแทนที่ปลายนิ้วนั่น แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอผม ศรีษะเล็กๆของเมียจ๋าก็ซบลงมาที่หัวไหล่ ก่อนที่ฟันคมๆจะงับลงมาเต็มแรงเพื่อระบายอารมณ์ที่มีจนผมถึงกับสะดุ้ง
     แต่แค่นี้อย่าคิดว่าพี่เวย์จะทนไม่ได้ คนอย่าพี่ ถ้าผ่านตีนเมียจ๋ามาได้ กับอีแค่โดนกัดแค่นี้ถือว่าจิ๊บๆมาก ไม่คณาผิวพี่หรอกพูดเลย
     ไม่เจ็บหรอก แค่นี้เอง ไม่เจ็บ!
     นานๆที่จะได้เป็นใหญ่ มึงห้ามใจเสาะในไอ้เวย์ อึ๊บไว้! อึ๊บ!
     "ตัว"น้ำเสียงแหบพร่าของผมกระซิบข้างศีรษะเล็กๆนั่น ส่วนเชื่อมประสานระหว่างเรายังคงไม่ได้ขยับ
     "อื้อ"เสียงครางทึ่มต่ำในลำคอตอบกลับมา
     แหม่! เห็นเมียจ๋าตอนนี้แล้วมันก็อดจะยกบิ้มในความเหนือกว่าของตัวเองไม่ได้ เจอโมเมนต์นี้ไปอีกสิบชาติก็ยังเอามาฟินไม่หมด
     "ขยับให้หน่อยได้มั้ย"ได้ทีต้องสั่ง นาทีนี้ต้องเอาให้คุ้ม
     "มะ ไม่เอา"ตอบผมกลับมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แล้วก็ซุกหน้าลงมากับหัวไหล่ผม
     งื้ออออ เมียใครทำไมน่าเอ็นดู><
     "จะไม่ทำก็ได้ แต่ก็จะแช่ไว้งี้จนเช้า เป็นการลงโทษเด็กดื้อที่ไม่ยอมทำตามคำสั่ง"ข่มขู่เข้าไป เชื่อสิ! ยังไงเมียจ๋าก็ต้องยอม หึๆๆ (หัวเราะอย่างหื่นกระหาย)
     เพียะ!
     แล้วฝ่ามือหนักๆก็ฟาดลงมาที่หน้าอกผมเต็มแรงจนขึ้นรอยแดงเป็นปื้น แสบไปอีก! ไม่ใช่เมียจ๋านะ แต่เป็นที่ไอ้ที่ฟาดมาเมื่อกี๊อ่ะ แสบไปอีก
     "ได้คืบจะเอาศอก!"นาทีนี้ขนาดด่าเสียงยังเหมือนลูกแมวเลยอ่ะ น่ารักน่าขยี้ไปอี้กกกก
     "ไม่ได้จะเอาศอก จะเอาตัว!"ปากก็เถียงกลับไป แต่มือสองข้างก็ประคองสะโพกขาวให้ยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเริ่มทำการขยับเรียกอารมณ์ เรียกเลือดสักนิด"เร็วตัว คนทำผิดไม่ควรดื้อนะ"
     ผมยกความผิดของอีกฝ่ายมาเป็นข้ออ้างอีกครั้ง เมียจ๋าที่ตอนนี้กำลังซุกซบใบหน้าลงกับลาดไหล่ของผมปิดบังความเขินอาย แล้วค่อยๆขยับร่างกายตัวเองขึ้นลงช้าๆ แต่กลับทำเอาผมเสียวซ่านไปทั้งตัว จังหวะเชื่องช้าแต่ทว่าเน้นย้ำทุกครั้งที่กดสัมผัส
     งื้ออออ จะเอาแบบนี้ จะเอาทุกวัน!
     "อ๊ะ อื้อ"ช่วงล่างของเรายังคงสอดประสานเข้าหากันอย่างต่อเนื่อง และเริ่มเร่งเร้ามากขึ้นทุกขณะ แต่ก็ยังช้าในความรู้สึกผมอยู่ดี
     ลำตัวบางๆของคนที่ขยับโยกอยู่บนตักผมถูกดันลงไปนอนกับเตียงนุ่ม ไม่รอช้าร่างผมก็ตามไปทาบทับคนตัวเล็กกว่าเอาไว้แทบจะทันที ยอดอกสีสดถูกผมครอบครองเข้ามาในโพรงปากจนหมด ปลายลิ้นร้อนดูดกลืนจนอกขาวเริ่มขึ้นสีเรื่อน่าหลงใหล ฝ่ามือผมปัดป่ายไปทั่วร่าง บีบเฟ้นไปทั่วทุกส่วนด้วยความมันเขี้ยวจนมันช้ำคามือ
     "อ๊ะ อื้อ"เสียงครางทุ้มในลำคอของเมียจ๋าเป็นตัวปลุกกระตุ้นอารมณ์ของผมเป็นอย่างดี สะโพกสอบของผมยังกดเข้าหาคนใต้ร่างไม่หยุด จนร่างบางบิดกายเร่าไปด้วยความต้องการ ผมยกยิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนจะเลื่อนไล้รืมฝีปากจากแอ่งชีพจรมาที่ใบหูขาว ขบเม้มลงไปเบาๆ แล้วกระซิบเสียงพร่า
     "ตัว"
     "อื้อ อ๊ะ..."
     "บอกให้ชื่นใจหน่อยได้มั้ยว่าตัวเป็นของใคร"น้ำเสียงแสดงความกระหายของผมถูกส่งไป พร้อมๆกับการขยับตัวตนของผมเข้าหาช่องทางอ่อนนุ่มไม่ได้ผ่อนแรงแต่อย่างใด ดวงตาเรียวสวยปรือเปรยขึ้นสบตากับผม ภาพตรงหน้ามันทำเอาผมแทบคลั่ง แบบ แทบคลั่งจริงๆนะ
     งื้อออ เมียใครทำไมขี้อ่อย แบบนี้มันน่าจับฟัดมั้ยล่ะ มันน่ามั้ย!
     "เร็วสิครับ เค้ารอฟังอยู่นะ"ผมเร่งเร้าอีกฝ่าย ก่อนจะพรมจูบไปทั่วใบหน้าเนียนนั่น แล้วคลอเลียเบาๆอยู่ที่ริมฝีปากอิ่มน่ากดจูบซ้ำๆให้มันช้ำคาปาก
     "มะ อื้อ!"พออีกฝ่ายจะอ้าปากปฏิเสธ ผมก็จัดการส่งริมฝีปากเข้าไปจัดการปากแข็งๆของอีกฝ่ายทันที ปลายลิ้นชื้นไล่ต้อนลิ้นเล็กไปทั่วโพรงปาก ดูดกลืนจนเรียวลิ้นนั่นแห้งผากถึงได้ผละออก
     "คนทำผิดไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ แล้วตัวก็ทำผิด รู้ใช่มั้ยครับ"ผมเริ่มใช้น้ำเสียงกดต่ำแหบพร่ากับเมียจ๋าอีกครั้ง ให้มันรู้ซะบ้างว่าตอนนี้ใครเป็นใหญ่ "เร็วสิตัว ตัวเป็นของใคร"
     "อ๊ะ อื้อ มึง ของมึง อื้อ"น้ำเสียงสั่นเครือนั่นตอบกลับมาตะกุกตะกัก เพราะแรงสอดประสานระหว่างเราที่ถูกผมป้อนให้
     "พูดไม่เพราะเลย เอาใหม่ อื้ม..."
     "มะ ไม่เอาแล้ว อ๊ะ อ๊า..."
     "ไม่ได้ พูดไม่เพราะต้องถูกทำโทษ" พูดจบ ผมก็กดสะโพกเข้าหาเมียจ๋าด้วยความดุดัน จนฝ่ายนั้นต้องครางกระเส่าออกมาไม่หยุด ผมใช้จังหวะนี้กระซิบเสียงทุ้มข้างใบหูขาวนั่นอีกครั้งอย่างหลอกล่อ "เวย์เป็นของชิป แล้วชิปเป็นของเวย์รึเปล่า บอกให้ฟังหน่อยได้มั้ย"
     "อื้อ อ๊ะ เวย์ ของเวย์ เป็นของเวย์ อ๊า..."ถึงอีกเมียจ๋าจะพูดเบาจนแทบกลายเป็นเสียงกระซิบ แต่มันก็ดังมากพอที่จะทำให้ผมจดจำไปจนวันตายได้
     เวลาได้อยู่เหนือกว่าอีกฝ่าย มันดีอย่างนี้นี่เองน้าาา
     เมื่อได้คำตอบที่พอใจผมก็ให้รางวัลเมียจ๋าด้วยการสอบสะโพกเข้าหาหนักๆ ริมฝีปากหยักก็กดจูบปทั่วตัว ทิ้งร่องรอยสีเรืรอจางๆไว้ในทุกๆที่ที่ริมฝีปากลากผ่าน จนคนที่ตอนนี้สติหลุดลอยไปแล้วนอนบิดกายเร่าครางเสียงกระเส่าหวานหูปรนเปรอผมให้ยิ่งหลงใหลจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้น
     ช่องทางอ่อนนุ่มด้านหลังตอดรัดถี่กระชั้นจนผมแทบขาดใจตายคาอกเมียจ๋าซะเดี๋ยวนั้น จังหวะรักร้อนแรงมากขึ้น ผมกระแทกร่างเข้าหาจนได้ยินเสียงเตียงกระทบกับผนังดังมาเป็นระยะ
     เสียงหอบหายใจของคนใต้ร่างปะปนมากับการครางกระเส่าเสียงหวาน ปั่นป่วนความรู้สึกของผมให้มันยิ่งร้อนรุ่มมากเข้าไปอีก
     โอ้ยยย! นี่มันยิ่งกว่าหนังอีโรติก มันยิ่งกว่าหนังเรท20+ มันดีกว่านั้นเยอะ อยากอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน จะจับกดทุกวันจนให้ร้องขอชีวิตไม่ทันเลยให้ตายสิ!
     "อ๊ะ อ๊า อึก อื้อ..."ผมเร่งจังหวะตอกร่างเข้าหาอีกฝ่ายถี่กระชั้นขึ้น จนเล็กกว่าเกร็งไปทั้งตัว ก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องผมไปหมด
     เมื่อพาที่รักของผมขึ้นสู่จุดสูงสุดได้แล้ว ผมก็เลยรีบเร่งกระแทกกระทั้นอย่างเร่าร้อนมากขึ้นจนในที่สุดช่องทางอ่อนนุ่มนัานก็เต็มไปด้วยหยาดน้ำสีขุ่นที่ผมเป็นคนเติมเต็มเข้าไป
     เสียงหอบหายใจดังไปทั่วห้อง ชิปเอามือดันหน้าอกผมให้ออกห่าง แต่ผมก็ยังหน้าด้านไม่ยอมขยับตัวไปไหน จนอีกฝ่ายต้องลืมตาขึ้นมามองหน้าผม แล้วเอ่ยกับผมด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
     "ลงไปได้แล้ว กูไม่ไหวแล้วนะ"
     "Sorry baby นี่แค่บทลงโทษแรก"พูดจบ ผมก็โถมร่างเข้าหาเมียจ๋าอีกรอบ กดจูบลงไปบนเรียวปากอิ่มที่เริ่มเจ่อช้ำนิดๆนั่น ชิปขัดขืนผมในตอนแรก แต่สุดท้ายก็ต้องกลายเป็นแมวน้อยในอ้อมกอดผมอยู่ดี
     นานๆพี่เวย์จะได้เป็นใหญ่สักที คืนนี้ก็ยิงยาวไปนะครับที่รัก :)

ยังไม่จบนะคะ กลับไปอ่านต่อเลยยย

กลับหน้าบทความ

WANT YOU:รักคุณ❤ ตอนที่13 : เดี๋ยวมีเหนื่อย (เรท18+)

     "มึง ดะ เดี๋ยว!"เสียงกระท่อนกระแท่นของคนที่อยู่ใต้ร่างผมเอ่ยขึ้น พร้อมกับฝ่ามือบางที่ยกขึ้นมาดันหน้าอกผมให้ออกห่างจากการรุกล้ำบนลำตัวอีกฝ่าย ที่นอนอยู่บนเตียงนุ่ม
     "มึงอะไรตัว ตอนนี้ตัวมีสิทธิ์เรียกเค้าแบบนั้นหรอ"ผมขึ้นเสียงใส่นิดๆพอเป็นพิธี ที่จะทำให้ผมรู้ว่าตอนนี้ผมไม่พอใจสรรพนามที่เขาเรียกผม
     "เวย์ เดี๋ยวก่อน!"พอได้ยินเมียจ๋าเรียกผมแบบนั้น ผมก็เลยมองอีกฝ่ายกลับไปนิ่งๆ ทั้งๆที่ความจริงอยากยิ้มให้แก้มแตก
     งื้อออ เมียใครทำไมน่ารักน่าขยี้แบบนี้วะ ไม่เอานะคะ ไม่อ้อนพี่><
     "ตัวมีอะไร ตัวจะขัดใจเค้าหรอ ตอนนี้ตัวมีสิทธิ์ทำแบบนั้นด้วยหรือไง"พูดกับไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ทั้งๆที่อยากจะพูดจางุ้งงิ้งใส่ใจจะขาด
     บอกเลย ตั้งแต่เป็นผัวเมียกันมา ตอนนี้เมียจ๋าน่าขยี้มากกว่าเดิมร้อยเท่าพันเท่า ผมไม่ได้โม้ ไม่ได้โอเว่อร์เลยสักนิด คิดดู ชิปยอมอยู่ใต้ร่างผมด้วย
     ใบหน้าวิตกกังวลที่ขึ้นสีแดงเรื่อนั่น ดวงตาเรียวที่แดงช้ำนิดๆ หยดน้ำใสๆคลออยู่ที่หน่วยตา เพราะเพิ่งการร้องไห้ ปลายจมูกโด่งรั้นนั่นก็ขึ้นสี ตัดกับริมฝีปากอิ่มชื้นน่าสัมผัส ลำตัวเล็กที่เพรียวบางกว่าผมกำลังสั่นน้อยๆเพราะความกลัวว่าผมจะโกรธ
     ทุกอย่างที่เป็นเมียจ๋าตอนนี้มันกำลังจะทำให้ผมคลั่ง คลั่งแบบ ชีวิตนี้ยอมถวายหัวให้เลยก็ได้ถ้าได้ลิ้มลองสักครั้ง
     ยิ่งกว่างานดี ยิ่งกว่างานพรีเมี่ยม ยิ่งกว่างานคุณภาพ!
     โอ้ยยย! เห็นแล้วใจสั่นแรงอ่ะ แต่แสดงออกเยอะไม่ได้ไง ขรึมอยู่ ต้องดึงหน้าไว้เดี๋ยวเมียจับได้
     แต่เฮ้ย! พวกคุณห้ามคิดภาพตามนะ ไม่ได้ๆๆ เมียผม ผมคิดได้คนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์นะครับ ถ้าผมจับได้ว่าใครเม็มภาพเมียจ๋าของผมตอนนี้ไว้ในหัวนะ ผมจะตามไปคว้านสมองทิ้งเลย นี่พูดจริงนะเออ
     "ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น"เมียจ๋าจะรู้มั้ย ว่าน้ำเสียงสั่นๆ กับการส่ายหน้าน้อยๆนั่นมันทำให้เมียจ๋าน่าจับขย้ำมากขึ้นไปอีก
     นี่พี่เวย์จะทนไม่ไหวแล้วนะ เล่นมายั่วกันตาใสแบบนี้ได้ไงวะ โอ้ยยย! ใจจะละลาย
     "แล้วแบบไหน"ดึงหน้าไว้ก่อนไอ้เวย์ มึงอย่าเพิ่งเผลอปล่อยพี่เวย์ออกมานะ ไม่งั้นมึงนกแน่!
     "คือ พรุ่งนี้กู เอ่อ ชิปมีเรียนตอนบ่ายนะ ขอต่อรองได้มั้ย"แหนะ เมียใครทำไมเล่นแง่
     "ยังไงตัวก็ไปเรียนทัน เชื่อเค้าสิ"
     "แต่...อื้อ!"ผมกดจูบปิดปากอีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างกำลังจะเอ่ยปากต่อรองอีก
     ริมฝีปากของผมบดเคล้าลงบนเรียวปากอิ่มชื้น ไม่ได้แผ่วเบาราวแตะสัมผัส แต่ก็ไม่ได้รุนแรงจนทำให้เจ็บแสบ ฝ่ามือของผมเองตอนนี้ก็กำลังทำหน้าที่ได้ดีไม่แพ้กัน
     กางเกงยีนส์สีซีดของคนใต้อาณัติถูกรั้งลงไปอยู่ช่วงหัวเข่าเนียนอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ผมจะใช้ปลายเท้าเกาะเกี่ยวมันออกมาเรียวขาสวยอย่างไม่ต้องใช้มือให้เสียเวลา ตามมาด้วยอันเดอร์แวร์ที่ถูกถอดออกไปกองอยู่ข้างๆเตียงพร้อมกับกางเกงยีนส์นั่นในเวลาต่อมา
     "อื้อ!"
     ผมกดจูบลงบนริมฝีปากบางอย่างเร่งเร้ามากขึ้น จนมันเริ่มร้อนแรง บดเบียดดูดดึงจนกลีบปากสวยเริ่มเห่อช้ำ
     ฝ่ามือของผมลูบไล้ไปทั่วต้นขาขาวเนียนของเมียจ๋าอย่างเบามือ ก่อนจะค่อยเลื่อนขึ้นแล้วสอดหายเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวที่ร่างบางกว่าสวมอยู่ แตะสัมผัสลูบไล้ไปทั่วผิวกายเนียนเนียนละเอียดนุ่มมือ
     โอ้ยยย! พี่เวย์อยากจะบีบให้ช้ำคามือซะจริงๆ
     ผมผละริมฝีปากของตัวเองออกมาเล็กน้อย เมื่อรับรู้ได้ว่าคนที่ถูกป้อนจูบกำลังต้องการอากาศหายใจ ยิ่งได้เห็นใบหน้าขาวเนียนนั่นมีสีแดงเรื่อแต่งแต้มอยู่บนแก้มใส ก็อยากจะพุ่งเข้าไปขย้ำ แล้วจัดการกินหัวกินหาง กินกลาง กินทั้งตัวไปเลย
     งื้ออออ โอ้ยยยย! พี่เวย์จะไม่ทน อยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่นเลยเนี่ย อย่างงี้มันต้องขย้ำ จะเอาให้ช้ำคามือเลยคอยดู


SHIPPER PART

     ผมหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด หลังจากที่เวย์มันยอมปล่อยริมฝีปากผมให้เป็นอิสระ สายตาที่อีกฝ่ายใช้มองมามันเหมือนกับจะกลืนกินผมเข้าไปทั้งตัว ผมรู้สึกวูบวาบไปหมดจนทำอะไรไม่ถูก
     ผมกับเวย์ เราเคยมีอะไรกันมาแล้วก็จริง แต่มันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะชินได้เลยสักครั้ง ผมไม่ชอบที่มันจูบ ไม่ชอบที่อีกฝ่ายมาสัมผัสโดนตัวผมด้วยความต้องการแบบนั้น เพราะมันเหมือนกับผมจะโดนเวย์มันดึงความเป็นตัวผมไปจนหมด แล้วผมก็จะต่อต้านมันต่อไปไม่ได้อีก
     แล้วช่วงนั้นแหละ จะเป็นเวลาที่เวย์มันจะเอาแต่ใจกับผมมากที่สุด
     ไม่ทันทีผมจะได้พักนาน คนที่คร่อมอยู่เหนือร่างผมก็ทำท่าจะกระโจนลงมาตระครุบผมอีก ผมก็เลยรีบใช้ฝ่ามือดันแผงอกเปลือยเปล่าที่ดูกำยำกว่าผมมากเอาไว้ก่อน แล้วดันอีกฝ่ายให้ลุกออกไปจากตัวผม โดยที่ผมเองก็ลุกขึ้นมานั่งเหมือนกัน
     เวย์มองมาที่ผมด้วยความสงสัย แต่ในแววตาก็ยังคงแสดงความกระหายต้องการอย่างเห็นได้ชัดอยู่
     "เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน"ผมพูดออกไป แต่ไม่ได้มองหน้าอีกฝ่ายหรอก สายตาผมหลุบลงต่ำก้มมองชายเสื้อยืดของตัวเองที่ปกปิดช่วงล่างของผมไว้แทน
     "อะไรอีก ถ้าตัวจะให้หยุดเค้าไม่ยอมนะ" น้ำเสียงติดขุ่นๆนั่นเอ่ยกับผม ผมก็เลยรีบเงยหน้าไปมองคนที่นั่งทำหน้ายุ่งอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยปฏิเสธ
     "ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนั้น"
     "แล้วอะไร นี่เค้ายังโกรธตัวอยู่นะ ไม่เอาละ ไม่อยากคุยแบบนี้ ถ้าจะคุยก็ขึ้นมาคุยกันตรงนี้"พูดจบก็เอามือตบปุๆที่หน้าขาของตัวเองผ่านกางเกงยีนส์สีเข้มที่ยังสวมติดกายอยู่
     "ไม่เอา!"ผมรีบย้อนกลับไปอย่างไว ใครมันจะไปทำ เกิดมาผมยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยนะเว้ย ไม่เอาหรอก!
     "งั้นก็ไม่คุย"
     "อื้อ!"ริมฝีปากของผมถูกอีกฝ่ายฉกฉวยไปครอบครองอีกครั้ง วงแขนแกร่งโอบรัดร่างผมเข้าไปใกล้ จนแทบจะขึ้นไปเกยอยู่บนตักอีกฝ่ายอยู่แล้ว ผมพยายามดันอีกฝ่ายออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล
     ริมฝีปากคู่นั้นบดเบียดเข้าหาริมฝีปากผม ก่อนที่เรียวลิ้นร้อนชื้นจะแทรกเข้ามาในโพรงปาก ไล่ต้อนเรียวลิ้นของผมจนแทบจะหมดทางหนี เสียงหอบหายใจของผมปะปรออกมากับเสียงครางประท้วงในลำคอ ฝ่ามือของผมก็ยังคงดึงดันอีกฝ่ายให้ออกห่างไม่เลิก
     ผมต้องการจะเคลียร์ แต่ดูเหมือนเวย์มันคงจะไม่ยอมคุยกับผมแน่ๆ ถ้าผมไม่ยอมทำตามที่มันบอก
ผมไม่ชอบให้มีอะไรค้างคาใจ โดยเฉพาะความรู้สึกระหว่างเราสองคน ผมแคร์ความรู้สึกมัน เลยไม่อยากให้มีอะไรมาทำให้เรารู้สึกไม่ดีต่อกันนานๆ
     "อื้อ หยะ หยุด หยุดก่อน!"เสียงของผมกลับมาอีกครั้ง เมื่อเวย์ยอมถอนจูบออก แต่เปลี่ยนมาเป็นเลื่อนไล้ริมฝีปากร้อนๆนั่นลงมาที่ลำคอผมแทน
     "หยะ หยุด อะ ถ้าไม่หยุดจะขึ้นไปนั่งยังไง!"ผมพยายามเปล่งเสียงที่ตัวเองมีออกไป แล้วมันก็ได้ผล เวย์หยุดสิ่งที่กำลังทำ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองผม
     "มา"พูดจบก็ตบที่ตักตัวเองอีกครั้ง ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะค่อยๆขยับตัวเองขึ้นไปนั่งบนตักของฝ่ายทั้งๆที่ช่วงล่างผมก็เปลือยเปล่าอยู่ โชคดีที่ชายเสื้อยืดผมยาวพอที่จะปกปิดได้ มันก็เลยไม่ทำให้ผมต้องอายไปมากกว่านี้
     พอผมยอมทำตามที่อีกฝ่ายต้องการ รอยยิ้มพึงพอใจของคนตรงหน้าก็ผุดขึ้นมาแทบจะทันที พร้อมกับวงแขนที่รวบรั้งอยู่ที่ช่วงเอวของผม ให้ต้องขยับเข้าไปใกล้เวย์มันมากขึ้นจนตอนนี้ผมแทบจะสิงร่างมันอยู่แล้ว
     ฟอด!
     ปลายจมูกโด่งกดลงมาบนแก้มผมจนแทบจมหายเข้าไปในนั้น ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดไปเฮือกใหญ่ น้ำเสียงทุ่มลึกนั่นถึงได้เอ่ยถามผม
     "ตัวมีอะไรว่ามาเลย"
     "หายโกรธรึยัง"ผมถามออกไป ดวงตาก็สบกับอีกฝ่ายไปด้วย เวย์มันก็เลยซบศรีษะลงที่ช่วงไหล่ผม ริมฝีปากร้อนๆของอีกฝ่ายกดสัมผัสลงมาเบาๆที่ลำคอผม ก่อนที่น้ำเสียงอู้อี้นั่นจะเอ่ยตอบโดยไม่ผละออกจากซอกคอผมเลยสักนิด
     "หายโกรธนานแล้ว แต่น้อยใจอยู่"
     "อื้อ! อะ"ผมเริ่มส่งเสียงครางในลำคออีกครั้ง เมื่อปลายจมูกซุกซนนัานคลอเคลียอยู่ที่ลำคอผมไม่เลิกลา สลับกับการดจูบดูดดึงเบาๆจากริมฝีปากที่อยู่ไม่สุข
     "เค้าหวงตัวมากนะรู้มั้ย"
     "อื้อ"
     "เค้าไม่อยากให้ใครมายุ่งกับตัวเลยรู้รึเปล่า"เวย์พูดถ้อยคำพวกนั้นออกมา ทั้งๆที่ไม่ได้ผละออกจากผมเลยสักนิด
     "อย่าทำแบบนี้อีก"
     สติที่ผมมีก็เริ่มถูกเวย์มันดึงไปทีละนิด จนเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ฝ่ามือที่เคยเกาะเกี่ยวอยู่ที่เอวของผมข้างหนึ่งก็ถูกเลื่อนลงมาลูบไล้สัมผัสที่ต้นขาของผม บีบขย้ำลงมาจนมันเริ่มช้ำไปตามรอยมือ
     ฝ่ามือของผมที่เกาะอยู่บนไหล่เปลือยของเวย์เริ่มบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ที่ถูกป้อน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ลำตัวของเราเบียดชิดเข้าหากันจนแทบรวมเป็นหนึ่ง
     เวย์สอดมืออีกข้างเข้ามาใต้เสื้อผม พร้อมกับไล้ฝ่ามือไปทั่วแผ่นหลัง แล้วก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เสื้อซึ่งเป็นสิ่งปกปิดร่างกายชิ้นสุดท้ายของผมถูกอีกฝ่ายถอดออกไปกองอยู่ข้างเตียงเรียบร้อยแล้ว
     "อื้อ อะ..."ผมครางออกมาเสียงแผ่ว เมื่อริมฝีปากหยักกดจูบเบาๆที่ปลายคางผม ก่อนจะเลื่อนไล้ขึ้นมาดูดดุนเบาๆที่ใบหูล่าง
     เวย์กระซิบถ้อยคำชิดใบหูผมด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่เต็มไปด้วยความต้องการ แต่ถ้อยคำนั้นผมกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน
     "ตัวเป็นของเค้า เป็นของเค้าเข้าใจมั้ย ชิปเป็นของเวย์ ของเวย์แค่คนเดียว"


อ่านจบแล้วฝากกลับไปส่งฟิคแบคให้ด้วยนะคะ^^
กลับหน้าบทความ